Kobiety stanowią obecnie 28% wszystkich parlamentarzystów, podczas gdy w 2010 r. było ich 18%. Na zmianę wpłynęły m.in. regulacje prawne, które od 2011 r. gwarantują kobietom co najmniej 35% miejsc na listach wyborczych do Sejmu, Senatu i Parlamentu Europejskiego. Pomimo pozytywnych tendencji Polska wciąż osiąga wyniki niższe niż średnie unijne (w 2022 r. w parlamentach krajowych zasiadało średnio 33% kobiet).

Znacznie bardziej zróżnicowany w ostatnich kilkunastu latach był udział kobiet w polskim rządzie. W pierwszej połowie poprzedniej dekady odsetek kobiet wchodzących w skład rządu stopniowo zwiększał się (z 18% w 2010 r. do 29% w 2015 r.). W kolejnych latach reprezentacja Polek w rządzie zmniejszała się. W 2022 r. ich udział wśród wszystkich członków rządu wyniósł 20% (tj. mniej niż wyniosła średnia dla krajów Wspólnoty – 34%).

Coraz więcej kobiet pełni rolę posłanek w Parlamencie Europejskim. Udział europarlamentarzystek reprezentujących Polskę zwiększył się w ciągu dekady z 22% w 2009 r. do 35% w 2019 r., podczas gdy w skali całego Parlamentu Europejskiego udział ten zwiększył się z 31% do 41%.

Więcej kobiet niż mężczyzn pełni w Polsce służbę sędziego. Jest to m.in. następstwem faktu, że kobiety częściej niż mężczyźni wybierają studia prawnicze (od lat stanowią ok. 60% studiujących prawo). W 2021 r. wśród osób powoływanych na sędziów kobiety stanowiły 60% (w 2010 r. – 62%). Pomimo tego, że udział kobiet na stanowiskach sędziowskich jest większy niż mężczyzn, im wyższy szczebel w sądownictwie, tym mniejsza obecność kobiet. W 2021 r. kobiety stanowiły 39% sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (w 2010 r. – 45%) oraz 23% sędziów Sądu Najwyższego (w 2010 r. – 25%).

O tym, że Polki coraz chętniej angażują się w działalność na rzecz rozwoju lokalnych społeczności, świadczy ich coraz częstsza obecność na listach wyborczych do rad jednostek samorządu terytorialnego. W 2010 r. kobiety na listach wyborczych stanowiły 33%, a w 2018 – 41% wszystkich osób kandydujących. Równolegle zwiększał się udział kobiet pełniących funkcję radnych na wszystkich szczeblach jednostek samorządu terytorialnego (tj. w radach gmin, miast na prawach powiatu, powiatów i w sejmikach województw). W 2022 r. kobietą była co trzecia osoba zasiadająca w radach gmin, miast na prawach powiatu i w sejmikach województw oraz co czwarta – w radach powiatów (podczas gdy w 2010 r. odpowiednio co czwarta i co piąta).

Znacznie rzadziej niż funkcję radnych Polki sprawują funkcję wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Mimo że z kadencji na kadencję o władzę w tych jednostkach ubiega się coraz więcej kobiet (w 2010 r. stanowiły one 14% wszystkich kandydatów, w 2018 r. – 18%), nadal tylko jedna na dziesięć osób, obejmująca takie stanowisko, jest kobietą. Sytuacja jest bardzo zróżnicowana w ujęciu regionalnym: np. w województwach zachodnich (zachodniopomorskim, lubuskim i opolskim) co piąta osoba pełniąca w 2022 r. stanowisko wójta, burmistrza lub prezydenta miasta była kobietą, a w województwie kujawsko-pomorskim – co dwudziesta. Pod względem wykształcenia osób zarządzających samorządami, w latach 2010-2022 wyższe wykształcenie częściej posiadały kobiety (średnio 96%) niż mężczyźni (średnio 90%).

Wyraźnie zwiększyło się zaangażowanie kobiet w sprawy polskiej wsi. Na początku poprzedniej dekady w co trzecim sołectwie funkcję sołtysa pełniła kobieta, a w ostatnich latach w niemal co drugim. Wśród województw pod tym względem wyróżnia się od lat województwo zachodniopomorskie, w którym odsetek kobiet sołtysek jest największy (w 2022 r. wyniósł 55%).

W latach 2010-2020 kobiety w Polsce obejmowały niemal 50% stanowisk kierowniczych, ale wśród przedstawicieli władz publicznych, wyższych urzędników i dyrektorów generalnych było ich ok. 30%. Sytuacja była wyraźnie zróżnicowana w zależności od sektora własności. Zarówno na początku poprzedniej dekady, jak i pod jej koniec, kobiety w sektorze publicznym zajmowały ponad 60% stanowisk wyższego szczebla, podczas gdy w sektorze prywatnym – mniej niż 40%.

Również wyraźnie zróżnicowana była powszechność kobiet na stanowiskach kierowniczych w zależności od branży. W 2020 r., podobnie jak w 2010 r., kobiety stanowiły większość (powyżej 60%) wśród kierowników m.in. w handlu detalicznym i hurtowym, gastronomii i hotelarstwie oraz obsłudze biznesu i zarządzania. Zdecydowanie rzadziej kobiety zajmowały stanowiska kierownicze w sektorze ICT, w górnictwie, przemyśle, budownictwie i dystrybucji oraz w rolnictwie – w 2020 r. stanowiły jedną piątą lub mniej wszystkich liderów w firmach z tych branż. Ich reprezentacja była jednak większa niż dziesięć lat wcześniej (w rolnictwie ponad dwukrotnie większa).

Z wynikiem wyższym niż średnia UE, Polska znajduje się w czołówce krajów Wspólnoty pod względem najwyższego odsetka kobiet na stanowiskach kierowniczych. W 2022 r. pod tym względem Polska zajęła 2. miejsce, awansując z 6. miejsca w 2011 r. Polki z roku na rok zwiększają swoją obecność także w zarządach największych spółek notowanych na giełdzie. Dekadę temu tylko jedna na dziesięć osób zasiadających w zarządach największych spółek giełdowych była kobietą, podczas gdy w 2022 r. była to jedna na cztery osoby. Mimo to Polska w ostatnim dziesięcioleciu znalazła się poza pierwszą dziesiątką krajów UE z najwyższym odsetkiem kobiet w zarządach największych spółek giełdowych.

Choć w polskich organizacjach pozarządowych działają głównie kobiety (w 2021 r. stanowiły 76% wszystkich zatrudnionych w sektorze non-profit wobec 71% w 2010 r.), to w większości członkami ich zarządów są mężczyźni. W ostatnich latach udział kobiet pełniących funkcje zarządcze w organizacjach non-profit zwiększał się i wyniósł w 2021 r. 37% (wobec 32% w 2013 r.). Najniższy odsetek kobiet wśród członków zarządu utrzymuje się od lat w zarządach kół łowieckich (średnio 2%) i ochotniczych straży pożarnych (średnio 8%). Wyrównany udział płci wśród członków zarządu organizacji non-profit obserwuje się w przypadku zarządów fundacji, organizacji pożytku publicznego oraz stowarzyszeń i organizacji społecznych. Z kolei najwyższy odsetek kobiet wśród członków zarządu utrzymuje się w społecznych podmiotach wyznaniowych (średnio 58%).

Od 2013 r. odsetek zarządów organizacji non-profit składających się wyłącznie z kobiet zwiększył się prawie dwukrotnie – z 12% do 21% w 2021 r. W tym czasie odsetek zarządów złożonych wyłącznie z mężczyzn zmniejszył się z 36% do 30%. Wśród organizacji zarządzanych wyłącznie przez kobiety w 2021 r. wyróżniały się koła gospodyń wiejskich (prawie 90% posiadało zarząd w pełni sfeminizowany) oraz społeczne podmioty wyznaniowe (odpowiednio 56%). W zarządach większości kół łowieckich (87% w 2021 r.) i ochotniczych straży pożarnych (57% w 2021 r.) nie zasiadała natomiast żadna kobieta.