Według szacunków ilość surowców wymagana do zaspokojenia światowej konsumpcji w ciągu roku (ślad materiałowy) wynosi 92 mld ton, a faktyczne zużycie materiałów (konsumpcja materialna) jest zbliżone do tej wartości. W poszczególnych regionach widoczna jest różnica pomiędzy wielkością konsumpcji materialnej a śladem materiałowym. W Europie i Ameryce Północnej krajowa konsumpcja materialna jest niższa niż ślad materiałowy (po ponad 3 mld ton), co oznacza, że ich kraje, aby zaspokoić potrzeby gospodarki, zużywają nie tylko swoje surowce, ale również importowane. W większości pozostałych regionów konsumpcja materialna jest mniejsza od śladu materiałowego (regiony te eksportują swoje surowce). Największa różnica występuje w przypadku Azji i Pacyfiku (11 mld ton), znacznie mniejsza – w Azji Zachodniej i Afryce (od 1 do 2 mld ton).

Największym śladem materiałowym (47 mld ton) oraz krajową konsumpcją materialną (58 mld ton) charakteryzuje się region Azji i Pacyfiku, a najmniejszym (od jednego do kilku miliardów ton) – Oceania, Azja Zachodnia i Afryka. W większości regionów świata obie te kategorie zwiększyły się w porównaniu z 2005 r. Ich spadek odnotowano natomiast w Ameryce Północnej (śladu o 13%, a konsumpcji o 22%); nieco niższa niż w 2015 r. jest również konsumpcja materialna w Europie (o 2%).
Jak wskazuje ONZ, zużycie surowców rośnie w szybszym tempie niż liczba ludności świata. W przeliczeniu na 1 osobę zarówno globalny ślad materiałowy, jak i konsumpcja materialna zwiększyły się z blisko 10 ton w 2005 r. do 11-12 ton. Ich wzrost obserwowano w większości regionów, największy w Azji. Wyjątek stanowi m.in. Ameryka Północna, gdzie obserwowano spadek tych wartości. Region ten należy do obszarów o największym zużyciu surowców na osobę: ślad materiałowy przypadający na 1 mieszkańca Ameryki Północnej wynosi 31 ton, a konsumpcja materialna – 21 ton. Najmniejszy ślad (3 tony) oraz konsumpcja materialna (5 ton) przypadają natomiast na mieszkańca Afryki.

W największym stopniu na potrzeby gospodarki światowej wykorzystywane są surowce niemetaliczne oraz budowlane surowce niemetaliczne – w przeliczeniu na 1 mieszkańca świata rocznie konsumowanych jest po 6 ton każdego z nich (po 2 tony więcej niż w 2005 r.). Na trzecim miejscu znajduje się biomasa, której (podobnie jak w 2005 r.) rocznie zużywa się 3 tony w przeliczeniu na 1 osobę. Największymi konsumentami surowców niemetalicznych oraz budowlanych surowców niemetalicznych są Ameryka Północna, Azja i Oceania (gdzie na mieszkańca przypada po 6-8 ton tych surowców). Biomasa jest wykorzystywana w największym stopniu w Oceanii oraz w Ameryce Łacińskiej i Karaibach, w których zużywa się po 7 ton tego surowca na osobę.

Krajowa konsumpcja materialna na 1 mieszkańca (tony)